۶ عفونت‌ چشمی که می‌توانند عواقب فاجعه‌باری داشته باشند  

به گزارش ایسنا، در حالیکه بیشتر این علائم به خودی خود برطرف می‌شوند، در موارد نادر و در صورتیکه فرد برای درمان اقدام نکند ممکن است به عوارض جدی از نابینایی تا مرگ منجر شوند.

نتایج یک بررسی نشان می‌دهد در حالیکه بیشتر عفونت‌های چشمی خوش‌خیم هستند، سایر عفونت‌های چشمی می‌توانند با پیامدهای مخربی همراه باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اکثر بیماران با ترشحات چشمی، علائم بینایی یا قرمز و درد چشم به پزشک مراجعه می کنند.

کارشناسان بر این باورند که برخی از بیماری‌ها و عفونت‌ها ممکن است ابتدا به‌ عنوان یک علامت چشمی ظاهر شوند، زیرا چشم‌ها تنها اندامی در بدن هستند که عصب‌ها و رگ‌های خونی را می‌توان مستقیما در آن مشاهده کرد و از این رو اولین عضوی است که در شناسایی بیماری و همچنین تایید تشخیص آن کمک کند. با پیشرفت علم پزشکی، این ایده که چشم‌ها فقط برای بینایی هستند، تغییر کرده است. برخی از بیماری‌های چشم می‌توانند باعث از دست دادن بینایی شوند و در برخی موارد نادر در صورت بی‌توجهی یا تشخیص در مراحل پیشرفته، منجر به مرگ می‌شوند.

روزنامه هندوستان تایمز، در ادامه به برخی از عفونت‌های چشمی اشاره کرده که در صورت عدم درمان می توانند عواقب مخربی داشته باشند:

قارچ سیاه: یک عفونت غیر معمول است که از طریق قارچ موکورالس ایجاد می شود و میزان مرگ و میر بالایی دارد. این بیماری بیشتر در بیماران دچار نقص سیستم ایمنی مانند بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، سرطان، پیوند عضو، افرادی که تحت درمان استروئیدها قرار دارند و اخیرا در بیماران مبتلا به عفونت شدید کووید دیده شده است. قارچ از طریق حفره بینی به رگ های خونی نفوذ کرده و پس از گسترش به سینوس‌ها و در نهایت مغز ممکن است به مرگ بیمار منجر شود.

آسپرژیلوزیس: این نوع عفونت نیز در بیماران دچار نقص ایمنی رخ می‌دهد و از حفره بینی وارد بدن شده و به دنبال آن به مغز دسترسی پیدا می‌کند. گسترش عامل بیماری به جمجمه می‌تواند منجر به آبسه مغزی، واسکولیت، ترومبوز و در نهایت ایسکمی مغزی شود که می‌تواند کشنده باشد.

ورم ملتحمه: ملتحمه لایه نازکی از بافت است که سفیدی چشم و داخل پلک‌ها را می‌پوشاند. ورم ملتحمه را می‌توان به عنوان عفونت یا التهاب ملتحمه توصیف کرد. علائم این بیماری خارش و ترشح از چشم است. ممکن است یک یا هر دو چشم فرد دچار این عارضه شود و اگر در زمان مناسب درمان نشود، می‌تواند جدی باشد.

بلفاریت: التهاب پلک‌هاست و به دلیل عفونت باکتریایی، آلرژی، گرفتگی غدد چربی در پلک‌ها و برخی بیماری‌های پوستی ایجاد می‌شود. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند قرمزی و ورم پلک‌ها، سوزش و آبریزش چشم‌ها، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم شود. بلفاریت منجر به نابینایی نمی‌شود، اما می‌تواند چندین عارضه دیگر مانند ریزش مژه‌ها را ایجاد کند.

یووئیت: التهاب لایه میانی چشم است. این بیماری با عارضه های مختلفی مانند پسوریازیس و آرتریت روماتوئید مرتبط است. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند تاری دید و قرمزی چشم‌ها شود.

التهاب یا عفونت قرنیه: استفاده نادرست از لنزهای تماسی می‌تواند عامل عفونت باشد. استفاده از لنزها برای ساعات طولانی، تمیز نکردن آنها و نگهداری نادرست می‌تواند خطر ورود میکروب‌ها به قرنیه را افزایش دهد. بی‌توجهی به این عفونت و عدم درمان فوری آن می‌تواند منجر به زخم شدن قرنیه و از دست دادن دائمی بینایی شود.

منبع: الف

کلیدواژه: عفونت ها پلک ها چشم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۵۷۶۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چهار معیار مهم سلامتی در ساعت‌های هوشمند

ایتنا - ساعت‌های هوشمند یکی از ابزارهایی هستند که به‌ویژه در حوزه بهداشت و سلامت، شاهد پیشرفت‌های واضح و سریع فناوری هستند.
اشتیاق به گجت‌ها و لوازم جانبی تکنولوژیکی یا مد ممکن است دلیل اصلی تصمیم به داشتن ساعت هوشمند باشد، اما بدون اینکه بدانیم این ساعت واقعاً به غیر از شمارش گام‌ها، چه کاری انجام می‌دهد، در واقع قابلیت‌های یک ساعت هوشمند از ردیابی قدم‌های شما بسیار بیشتر است و زیرا مزایای منحصر برای ارائه دارد.

به گزارش ایتنا، این ساعت‌ها در تماس مستقیم با بدنه هستند، بنابراین برای ردیابی سلامت از طریق برخی پارامترها که برای بسیاری ناشناخته است ایده‌آل است.
  خواب
اگرچه بیشتر بزرگسالان سالم می‌توانند تا حدی از ردیابی خواب بهره‌مند شوند، اما بسیاری از کاربران نیز اطلاعات صحیح را ردیابی نمی‌کنند و در نهایت ممکن است تفسیر نادرستی از داده‌ها داشته باشند.

در این زمینه، کاربران باید چرخه خواب و بیداری خود را ردیابی کنند تا یک روال ثابت از خواب مفید داشته باشد، زیرا تحقیقات نشان داده است که خواب مفید می‌تواند منجر به بهبود تمرکز، افزایش بهره‌وری و به طور کلی احساس مثبت بیشتر شود.

    ضربان قلب
ردیابی ضربان قلب شما می‌تواند تصویر دقیق‌تری از سلامت قلب شما ارائه دهد.
اگر ورزش بیشتری انجام دهید، با گذشت زمان، ضربان قلب شما در حالت استراحت باید کاهش یابد و این نشانه سالم‌تر شدن قلب خواهد بود.
  تعداد تنفس
برخی از دستگاه‌ها می‌توانند بینشی در مورد شاخص‌های بالقوه کلیدی سلامت مانند تعداد تنفس، سطح فعالیت و موارد دیگر ارائه دهند.

برای برخی از کاربران، داده‌ها همچنین می‌توانند نشان دهند که بدن چگونه به استرس واکنش نشان می‌دهد، زیرا می‌دانند که میزان تنفس معیار مهمی است که ممکن است فرد را از وجود سایر مشکلات سلامتی نیز آگاه کند.
   اندازه گیری اشباع اکسیژن خون (SpO2)
این پارامتر در میان افرادی که درگیر ویروس کرونا هستند، آگاهی زیادی به دست آورده است و تخمینی از میزان اکسیژن خون است و اطلاع‌داشتن از آن برای کسانی که سبک زندگی فعال دارند یا برای افرادی که از آپنه خواب رنج می‌برند مفید است.

گجت‌های پوشیدنی، از جمله ساعت‌های هوشمند، مجهز به حسگرهای نوری SpO2 هستند که از حسگرهای نور قرمز و مادون قرمز برای تجزیه و تحلیل رنگ خون شما استفاده می‌کنند.

    داده‌ها چقدر دقیق هستند؟
بسیاری از پزشکان می‌گویند که دستگاه‌های ردیاب سلامت راه طولانی را طی کرده‌اند، اما برای دستیابی به دقت یا تشخیص ۱۰۰درصدی نباید به آن‌ها اعتماد کرد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده به طور خاص در مورد هر دستگاهی که ادعا می‌کند مثلاً قند خون را بدون استفاده از تزریق، به‌طور دقیق اندازه‌گیری می‌کند، هشدار داد. زیرا عدم دقت کافی ممکن است منجر به عواقب جدی برای سلامتی شود.

علاوه بر این، کاربران مجبورند گاهی اوقات دستگاه را برای شارژ خارج کنند، که به این معنی است که داده‌ها 24/7 ضبط نمی‌شوند.

بنابراین، ردیاب‌ها و ساعت‌های هوشمند می‌توانند به کاربران برای تعیین و دستیابی به اهداف سلامت کمک کنند و به پزشکان در برخورد با بیماران خود کمک می‌کنند، اما جایگزینی برای تشخیص رسمی یا مراقبت‌های پزشکی حرفه‌ای نیستند.