۹ نشانه یک عفونت چشمی خطرناک
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۷۵۴۱۲
عفونت چشم زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌ها - باکتری ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها - به بخشی از چشم یا محیط اطراف آن حمله می‌کنند.
چشم صورتی یا ورم ملتحمه شایعترین نوع عفونت چشم محسوب شده و مسری نیز است. در شرایطی که برخی عفونت‌های چشم، مانند ورم ملتحمه، می‌توانند بدون دخالتی خاص و به خودی خود بهبود یابند، برخی موارد دیگر می‌توانند موجب آسیب دائمی شده و نیازمند درمان فوری هستند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عفونت‌های چشم شایع
چشم صورتی یا ورم ملتحمه به التهاب یا عفونت ملتحمه، غشا شفاف در امتداد پلک چشم، گفته می‌شود. بیشتر موارد این شرایط منشا ویروسی دارند و به خودی خود بهبود می‌یابند. اما اگر عفونت منشا باکتریایی داشته باشد، بیمار باید از قطره‌های چشم آنتی بیوتیک برای درمان استفاده کند. قرمزی، خشکی و ترشح از چشم از جمله علائم چشم صورتی هستند.
بلفاریت به التهاب پلک چشم گفته می‌شود که می‌تواند به واسطه یک عفونت باکتریایی شکل بگیرد. در شرایطی که بلفاریت بر بینایی تاثیر نمی‌گذارد، اما شرایطی ناراحت کننده و آزاردهنده است.
ایریتیس یا ورم عنبیه به التهاب عنبیه یا بخش رنگی چشم گفته می‌شود. این شرایط می‌تواند به واسطه ویروس زونا شکل بگیرد.
کراتیت به التهاب قرنیه، بخش شفافی که مردمک و عنبیه را پوشش می‌دهد، گفته می‌شود. کراتیت عفونی می‌تواند به واسطه باکتری ها، ویروس ها، انگل‌ها و قارچ‌ها شکل بگیرد. کراتیت شرایطی قابل درمان است، اما در صورت عدم درمان می‌تواند موجب اختلال دائمی در بینایی شود.
اندوفتالمیتیس به عفونت درون چشم گفته می‌شود که موجب التهاب در بخش سفید چشم می‌شود. اندوفتالمیتیس عفونی یک وضعیت اضطراری است و برای درمان آن ممکن است به انجام عمل جراحی فوری نیاز باشد.
عفونت چشم چگونه شکل می‌گیرد؟
یکی از دلایل شایع عفونت‌های چشم استفاده از لنز‌های تماسی آلوده است. اگر لنز‌های تماسی یا قاب آن‌ها به باکتری آلوده باشند، این میکروب‌های مضر به محض تماس لنز با چشم در آن پخش می‌شوند. استفاده بیش از حد و طولانی مدت از لنز‌های تماسی نیز می‌تواند عامل ابتلا به عفونت باشد که بروز التهاب و فعالیت باکتری‌ها را در پی دارد.
تماس با آب آلوده نیز از دیگر دلایل شایع تجربه یک عفونت چشم است. این می‌تواند شامل آب استخر، دوش، یا آب شستشوی لنز‌های تماسی باشد. ابتلا به یک عفونت چشم واگیردار، مانند ورم ملتحمه، نیز می‌تواند به واسطه تماس با فرد مبتلا به عفونت رخ دهد.
از جمله علائم عفونت چشم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آبریزش یا خشکی
- ترشحات
- قرمزی و تورم
- خارش
- سوزش
- درد
- حساسیت به نور
- تاری دید یا کاهش قدرت بینایی (وضعیت اضطراری)
- کدر شدن قرنیه (وضعیت اضطراری)
چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت چشم هستند؟
افرادی با سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هر گونه عفونت، از جمله عفونت‌های چشم قرار دارند.
همچنین، پژوهش‌ها نشان داده اند که افراد سیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت چشم قرار دارند.
استفاده از لنز‌های تماسی می‌تواند خطر ابتلا به یک عفونت چشم را افزایش دهد. لنز‌های تماسی یکی از دلایل شایع قرمزی چشم هستند. برای کاهش خطر، هرگز با لنز‌های تماسی نخوابید و آن‌ها را به همراه قاب نگهداری به طور منظم بشویید.
افرادی که برخی آسیب دیدگی‌های چشم را تجربه کرده اند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت چشم قرار دارند.
عفونت چشم چگونه درمان می‌شود؟
روش درمان به نوع عفونت بستگی دارد. اگر به ورم ملتحمه مبتلا هستید، نیازی نیست شتابزده عمل کنید، چون در بیشتر موارد این عفونت بی نیاز از دخالتی خاص بهبود می‌باید.
اگر نیازمند استفاده از یک آنتی بیوتیک موضعی هستید، دارو به شکل قطره یا پماد به طور مستقیم روی چشم استفاده خواهد شد. گاهی اوقات به مصرف یک آنتی بیوتیک خوراکی نیز نیاز است.
همچنین، پزشک شما ممکن است قطره‌های چشم استروئیدی را برای کمک به کاهش التهاب تجویز کند.
بدون در نظر گرفتن نوع عفونت چشم که به آن مبتلا هستید، پزشک احتمالا از شما می‌خواهد برای مدتی از لنز‌های تماسی استفاده نکرده و به جای آن از عینک ضد عفونی شده استفاده کنید. منبع:بهداشت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: عفونت چشمی سوزش خارش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۷۵۴۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وزوز گوش نشانه کاهش شنوایی
به گزارش ان‌بی‌سی نیوز، پژوهش جدیدی که در نشریه «ساینتفیک ریپورتز» منتشر شد، نشان می‌دهد که علت وزوز گوش احتمالا شبیه سندرم اندام کاذب (خیالی) است؛ وضعیتی که در آن فرد در عضوی که آن را از دست داده است، احساس درد می‌کند.
«استفان میسون»، شنوایی‌سنج بالینی در «بوستون» و نویسنده ارشد این پژوهش، توضیح می‌دهد: این در واقع زمانی است که گوش مقداری از شنوایی‌اش را از دست داده و مغز دیگر اطلاعات شنیداری دریافت نمی‌کند، بنابراین سعی می‌کند با افزایش فعالیتش این کم‌شنوایی را جبران کند؛ در نتیجه فرد مبتلا صداهایی را می‌شنود که وجود ندارند.
میسون در ادامه می‌افزاید: این درک از پدیده وزوز گوش در جامعه علمی چندان استقبال نشد. زیرا معمولا فرض بر این است که فرد مبتلا به وزوز گوش از قبل دچار مشکل کم‌شنوایی بوده است. با این حال افراد مبتلا به وزوز گوش در آزمایش‌های شنوایی‌سنجی عملکردی طبیعی دارند. مثل آزمایش اودیومتری با صدای خالص (PTA/Pure Tone Audiometry) که فرد با شنیدن صدای بوق دستانش را بلند می‌کند و بدین ترتیب تا پایین‌ترین تن صدایی را که می‌شنود اندازه‌گیری کنند.
اما یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که آزمایش صدای خالص اعصاب حساس به صداهای ملایم‌تر را ارزیابی می‌کند و کاهش شنوایی پنهان ناشی از آسیب به اعصاب شنوایی گوش داخلی را که به صداهای بلندتر حساس است، در نظر نمی‌گیرد.
میسون گفت: ما اکنون می‌دانیم که تست شنوایی کل داستان را به ما نمی‌گوید.
در پژوهشی که انجام شد، ۲۹۴ شرکت‌کننده در رده سنی ۱۸ تا ۷۲ سال شرکت کردند که همگی در آزمایش اودیومتری با صدای خالص عملکرد طبیعی داشتند. شرکت‌کنندگان به سه گروه تقسیم شدند: ۲۰۱ بزرگسال که هرگز وزوز گوش نداشتند، ۶۴ نفر که وزوز گوش موقت داشتند و ۲۹ نفر که حداقل به مدت شش‌ماه وزوز گوش ثابت داشتند.
متخصصان از طریق آزمایش کاهش شنوایی شامل گذاشتن الکترودهایی در کانال گوش و روی پوست سر شرکت‌کنندگان، فعالیت عصب شنوایی گوش داخلی و مغز در پاسخ به صداهای کلیکی را اندازه‌گیری کردند. این پژوهش نشان داد بیماران مبتلا به وزوز احتمالا اعصاب شنوایی آسیب‌دیده دارند که دیگر سیگنال‌ها را به مغزشان ارسال نمی‌کند و این حالت موجب نوعی فعالیت مغز می‌شود که به واسطه آن بیماران صدای زنگ، وزوز یا خش‌خش می‌شنوند.
بر اساس این پژوهش، ۱۵ درصد بزرگسالان در سراسر جهان وزوز گوش دارند. به گفته میسون، هر کاری که برای درک بهتر دلیل وزوز گوش انجام شود، گام مهمی به سوی درمان است.
این پژوهش دریافت افرادی که وزوز گوش دارند، اغلب برای خوابیدن با مشکل مواجه‌اند و احساس اضطراب یا افسردگی می‌کنند.
بنابر اعلام ایندیپندنت، «آنیرودا دشپند»، رئیس بخش علوم گفتارــزبان‌ــ‌شنوایی دانشگاهی در نیویورک، می‌گوید: اگرچه برای وزوز گوش هیچ درمانی وجود ندارد، کارهای ساده‌ای هستند که افراد می‌توانند برای محافظت از خود و پیشگیری از ابتلا به این بیماری انجام دهند. به گفته او، شایعترین علت کم‌شنوایی در سال‌های اخیر گوش دادن به موسیقی با هدفون یا بلندگو با صدای زیاد است و اگرچه برای اعلام یک درجه ایمن برای صدا هنوز آزمایش‌های بسیاری موردنیاز است، او تاکید می‌کند که نباید صدای گوشی را بلندتر از ۵۰ درصد حداکثر صدا بالا برد.
دشپند همچنین توصیه می‌کند: در محیط‌هایی که نمی‌توان صداهای اطراف را کنترل کرد مانند کنسرت‌ها، می‌توانید برای کنترل بلندی صدا از گوش‌گیر استفاده کنید.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد